1. Algemene informatie
a. Leon de Winter,
VSV of daden van onbaatzuchtigheid
2012, de bezige bij, Amsterdam, 2012
428 pagina’s
2012, de bezige bij, Amsterdam, 2012
428 pagina’s
b. Thriller
c. Theo van Gogh, de op 2 november 2004 vermoorde columnist, zit nog steeds in een bepaalde fase van het hiernamaals. Hij is in al die jaren nog niet verder dan die “kazerne” gekomen: hij is nog enkel hoofd en een andere overledene (de ex-priester Jimmy Davis) zegt dat hij de kans krijgt om weer een geheel lichaam te worden, wanneer hij een beschermengel wordt en daden van onbaatzuchtigheid ten toon spreidt. Hij mag voor de functie kiezen uit drie personen die hij mag beschermen: Ayaan Hirschi Ali, Leon de Winter of Mohammed B. (zijn moordenaar) Theo vindt het eigenlijk geen keus en dan beslist Jimmy dat hij de beschermengel moet worden van Max Kohn, een joodse onderwereldfiguur.
Deze onderwereld figuur is in die tijd in Amerika op weg naar de begrafenis van de zus van Jimmy Davis. Hij voelt zich daartoe verplicht, omdat hij bij een transplantatie het ruilhart van Jimmy heeft gekregen. Hij onderhoudt nu financieel de familie van Davis.
In het derde hoofdstuk wordt een nieuwe verteller geïntroduceerd, Sonja. Deze is zowel de minnares geweest van Max Kohn, als van de priester Jimmy Davis die tijdens zijn leven moeite had met het celibaat. Toen op 10 september 2001 Max en Sonja van hun bed werden gelicht, had ze de relatie verbroken. Ze wilde niet verder met een crimineel, maar op dat moment was ze in verwachting van Nathan, het kind van Max. Op een eiland in de Cariben ontmoette ze de priester Jimmy Davis, die een geweldige minnaar was.
Max krijgt van de erfgenamen van Davis een foto waarop Jimmy met Sonja te zien is en dat maakt Max zo nieuwsgierig dat hij weer naar Nederland vertrekt. Sonja woont in Amsterdam. Maar het bijzondere is dat Sonja Verstraete nu weer een relatie heeft met de schrijver Leon de Winter die een half jaar daarvoor verlaten is door zijn vrouw Jessica Durlacher. Via een bevriend stel, de advocaat Bram Moskowicz en zijn jongere vriendin Eva Jinek, worden ze met elkaar in contact gebracht. Leon is flink wat ouder (58) dan de afgestudeerde arts Sonja (44) maar ze vindt rust bij hem en ze wil met hem naar Amsterdam terug. Het wordt natuurlijk allemaal wat lastiger als Leon, Sonja, en Max met elkaar in contact worden gebracht. Sonja wil namelijk niets meer van Max weten. Max wil echter alles weten van Jimmy, van wie hij het ruilhart heeft en door wie hij zich een beter mens voelt. Max heeft jaren geleden een Marokkaanse partner gehad (Kicham Ouaziz) die twee Joegoslaven voor hem heeft neergeknald die een aanslag hadden gepleegd op Max. Die waren waarschijnlijk ingehuurd door de vader van Sonja die makelaar was en Max een loer had gedraaid. Ook Sonja’s vader was door Max’ partner vermoord, maar Sonja was daarvan niet op de hoogte. De zoon van de huurmoordenaar Kichie, Sallie, heeft in 2012 het plan opgevat om wraak te nemen voor zijn vader en een daad te stellen in Nederland. Ze bereiden als leden van een perfect draaiend voetbalteam, een terroristische aanslag voor. Kichie blijkt bovendien in het laatste jaar van zijn gevangenisstraf te zitten, maar heeft een ongeneeslijke kanker.
Dan komt er een flinke versnelling in het verhaal. De Marokkaanse jongens o.l.v. Sallie Ouaziz plegen een aanslag op het Muziektheater in Amsterdam en tegelijkertijd kaapt de groep een Turks vliegtuig op Schiphol. Dat merkt Sonja als een van de eersten, want zij is net van plan Amsterdam te verlaten met Nathan, omdat ze geen nieuw contact wilde met Max Kohn. Nathan is heel kwaad dat ze weer wil vluchten, want hij mag de volgende dag naar een verjaardag van een schoolvriendinnetje Lia. Hij loopt bij zijn moeder weg op Schiphol.
Intussen komt ook burgemeester Job Cohen als personage in de roman. Hij heeft een minnares Marijke en die zit waarschijnlijk in het Muziektheater als de bom in de parkeergarage onder het gebouw afgaat. De terroristen willen de vliegtuiggijzelaars vrijlaten in ruil voor de vrijlating van Mohammed Boujeri (Theo’s moordenaar) en Kichie, de vader van Sallie. De laatste wil helemaal niet vrij, want hij zit nog maar kort voor zijn officiële afloop van zijn straf; bovendien heeft hij niets met de opvattingen van de extreme islamisten.. Toch wordt hij met de moordenaar Mohammed B. naar Schiphol gebracht. Maar de terroristen hebben nog een derde ijzer in het vuur. Ze gijzelen de leerlingen van een Amsterdamse basisschool (de VSV) en nu is de eis dat ze Geert Wilders willen meenemen naar een Aziatisch land. Dat houdt ook in dat de minister van justitie, Piet Hein Donner, in de roman komt. Hij voelt er niets voor om Wilders mee te laten gaan, wat diens populariteit ten goede zou komen. Hij treedt dan ook in overleg met Job Cohen. En dan komt er weer een lang verstopt gebleven aap uit de mouw. Max Kohn is de halfbroer van Job Cohen (zijn vader heeft een buitenechtelijk kind verwekt bij Jobs moeder). Toen Max in 2001 werd gearresteerd, heeft Job Cohen ervoor gezorgd dat hij vrijkwam. Piet Hein Donner vindt dat er nu wel wat tegenover mag staan. Ze kunnen geen bestorming van de school toestaan, omdat er waarschijnlijk teveel kinderen zouden sneuvelen. Ze willen nu dat Max Kohn en zijn partner Kichie de school binnengaan en Sallie proberen te overtuigen dat het niet de juiste weg is. Maar dat is ook meteen de kans voor de tot beschermengel gepromoveerde Theo van Gogh om met Max Kohn mee te gaan. Via het riool bereiken ze de kelders van de school en ze weten toegang te krijgen tot de zaal met de terroristen die de kinderen onder schot houden.
Via microfoons en camera’s kan men buiten volgen wat er binnen gebeurt en wanneer er schoten worden gelost, dreigt een fatale aanval van scherpschutters. De kleine Nathan ziet op dat moment een geweldige lichtflits, waardoor hij ineens aan het cadeautje voor zijn vriendinnetje Lia denkt.(nl. het polshorloge in d vorm van een hartje) Hij rent met zijn vader Max naar boven en dat wordt hun redding. De scherpschutters vallen daarna namelijk binnen en schieten de terroristen dood. De kinderen worden gered.
Zes maanden later
Er komen nog twee hoofdstukken. In het eerste beschrijft Leon de Winter twee ontmoetingen. De eerste is met de ambtenaar op Binnenlandse Zaken, Frans van der veen, die het verschijnsel van de lichtflits heeft onderzocht en de conclusie moet trekken dat het een bovenaards geheel moet zijn geweest. Natuurkundig zou er niet zo’n reflectiemoment kunnen zijn geweest. Dit hoofdstuk verklaart meteen de vier memo’s die Van der ven in deel 1 aan Piet Hein Donner heeft verstuurd en die op dat moment voor de lezer nogal geheimzinnig zijn geweest, omdat ze nauwelijks in verband konden worden gebracht met de inhoud van dat deel. Maar Van der Ven wordt nu in verband gebracht met een soort afwijking in zijn hoofd. Het andere bijzondere is de verschijning van Theo van Gogh in een droom van Leon. Van Gogh spoort hem aan alles wat hij heeft meegemaakt toch vooral in een roman op te schrijven. Dat gaat Leon ook doen. Hij was immers bezig met een roman over Van Gogh.
In het allerlaatste hoofdstuk volgens we Theo van Gogh op weg naar zijn vervolmaking in het hiernamaals. Hij heeft immers zijn daad van onbaatzuchtigheid verricht en daardoor is zijn lichaam weer geheeld. Hij mag naar de volgende fase, op zijn omafiets weliswaar. Hij passeert de Goddelijke Kale die een tijdje zijn beschermengel is geweest.
c. Theo van Gogh, de op 2 november 2004 vermoorde columnist, zit nog steeds in een bepaalde fase van het hiernamaals. Hij is in al die jaren nog niet verder dan die “kazerne” gekomen: hij is nog enkel hoofd en een andere overledene (de ex-priester Jimmy Davis) zegt dat hij de kans krijgt om weer een geheel lichaam te worden, wanneer hij een beschermengel wordt en daden van onbaatzuchtigheid ten toon spreidt. Hij mag voor de functie kiezen uit drie personen die hij mag beschermen: Ayaan Hirschi Ali, Leon de Winter of Mohammed B. (zijn moordenaar) Theo vindt het eigenlijk geen keus en dan beslist Jimmy dat hij de beschermengel moet worden van Max Kohn, een joodse onderwereldfiguur.
Deze onderwereld figuur is in die tijd in Amerika op weg naar de begrafenis van de zus van Jimmy Davis. Hij voelt zich daartoe verplicht, omdat hij bij een transplantatie het ruilhart van Jimmy heeft gekregen. Hij onderhoudt nu financieel de familie van Davis.
In het derde hoofdstuk wordt een nieuwe verteller geïntroduceerd, Sonja. Deze is zowel de minnares geweest van Max Kohn, als van de priester Jimmy Davis die tijdens zijn leven moeite had met het celibaat. Toen op 10 september 2001 Max en Sonja van hun bed werden gelicht, had ze de relatie verbroken. Ze wilde niet verder met een crimineel, maar op dat moment was ze in verwachting van Nathan, het kind van Max. Op een eiland in de Cariben ontmoette ze de priester Jimmy Davis, die een geweldige minnaar was.
Max krijgt van de erfgenamen van Davis een foto waarop Jimmy met Sonja te zien is en dat maakt Max zo nieuwsgierig dat hij weer naar Nederland vertrekt. Sonja woont in Amsterdam. Maar het bijzondere is dat Sonja Verstraete nu weer een relatie heeft met de schrijver Leon de Winter die een half jaar daarvoor verlaten is door zijn vrouw Jessica Durlacher. Via een bevriend stel, de advocaat Bram Moskowicz en zijn jongere vriendin Eva Jinek, worden ze met elkaar in contact gebracht. Leon is flink wat ouder (58) dan de afgestudeerde arts Sonja (44) maar ze vindt rust bij hem en ze wil met hem naar Amsterdam terug. Het wordt natuurlijk allemaal wat lastiger als Leon, Sonja, en Max met elkaar in contact worden gebracht. Sonja wil namelijk niets meer van Max weten. Max wil echter alles weten van Jimmy, van wie hij het ruilhart heeft en door wie hij zich een beter mens voelt. Max heeft jaren geleden een Marokkaanse partner gehad (Kicham Ouaziz) die twee Joegoslaven voor hem heeft neergeknald die een aanslag hadden gepleegd op Max. Die waren waarschijnlijk ingehuurd door de vader van Sonja die makelaar was en Max een loer had gedraaid. Ook Sonja’s vader was door Max’ partner vermoord, maar Sonja was daarvan niet op de hoogte. De zoon van de huurmoordenaar Kichie, Sallie, heeft in 2012 het plan opgevat om wraak te nemen voor zijn vader en een daad te stellen in Nederland. Ze bereiden als leden van een perfect draaiend voetbalteam, een terroristische aanslag voor. Kichie blijkt bovendien in het laatste jaar van zijn gevangenisstraf te zitten, maar heeft een ongeneeslijke kanker.
Dan komt er een flinke versnelling in het verhaal. De Marokkaanse jongens o.l.v. Sallie Ouaziz plegen een aanslag op het Muziektheater in Amsterdam en tegelijkertijd kaapt de groep een Turks vliegtuig op Schiphol. Dat merkt Sonja als een van de eersten, want zij is net van plan Amsterdam te verlaten met Nathan, omdat ze geen nieuw contact wilde met Max Kohn. Nathan is heel kwaad dat ze weer wil vluchten, want hij mag de volgende dag naar een verjaardag van een schoolvriendinnetje Lia. Hij loopt bij zijn moeder weg op Schiphol.
Intussen komt ook burgemeester Job Cohen als personage in de roman. Hij heeft een minnares Marijke en die zit waarschijnlijk in het Muziektheater als de bom in de parkeergarage onder het gebouw afgaat. De terroristen willen de vliegtuiggijzelaars vrijlaten in ruil voor de vrijlating van Mohammed Boujeri (Theo’s moordenaar) en Kichie, de vader van Sallie. De laatste wil helemaal niet vrij, want hij zit nog maar kort voor zijn officiële afloop van zijn straf; bovendien heeft hij niets met de opvattingen van de extreme islamisten.. Toch wordt hij met de moordenaar Mohammed B. naar Schiphol gebracht. Maar de terroristen hebben nog een derde ijzer in het vuur. Ze gijzelen de leerlingen van een Amsterdamse basisschool (de VSV) en nu is de eis dat ze Geert Wilders willen meenemen naar een Aziatisch land. Dat houdt ook in dat de minister van justitie, Piet Hein Donner, in de roman komt. Hij voelt er niets voor om Wilders mee te laten gaan, wat diens populariteit ten goede zou komen. Hij treedt dan ook in overleg met Job Cohen. En dan komt er weer een lang verstopt gebleven aap uit de mouw. Max Kohn is de halfbroer van Job Cohen (zijn vader heeft een buitenechtelijk kind verwekt bij Jobs moeder). Toen Max in 2001 werd gearresteerd, heeft Job Cohen ervoor gezorgd dat hij vrijkwam. Piet Hein Donner vindt dat er nu wel wat tegenover mag staan. Ze kunnen geen bestorming van de school toestaan, omdat er waarschijnlijk teveel kinderen zouden sneuvelen. Ze willen nu dat Max Kohn en zijn partner Kichie de school binnengaan en Sallie proberen te overtuigen dat het niet de juiste weg is. Maar dat is ook meteen de kans voor de tot beschermengel gepromoveerde Theo van Gogh om met Max Kohn mee te gaan. Via het riool bereiken ze de kelders van de school en ze weten toegang te krijgen tot de zaal met de terroristen die de kinderen onder schot houden.
Via microfoons en camera’s kan men buiten volgen wat er binnen gebeurt en wanneer er schoten worden gelost, dreigt een fatale aanval van scherpschutters. De kleine Nathan ziet op dat moment een geweldige lichtflits, waardoor hij ineens aan het cadeautje voor zijn vriendinnetje Lia denkt.(nl. het polshorloge in d vorm van een hartje) Hij rent met zijn vader Max naar boven en dat wordt hun redding. De scherpschutters vallen daarna namelijk binnen en schieten de terroristen dood. De kinderen worden gered.
Zes maanden later
Er komen nog twee hoofdstukken. In het eerste beschrijft Leon de Winter twee ontmoetingen. De eerste is met de ambtenaar op Binnenlandse Zaken, Frans van der veen, die het verschijnsel van de lichtflits heeft onderzocht en de conclusie moet trekken dat het een bovenaards geheel moet zijn geweest. Natuurkundig zou er niet zo’n reflectiemoment kunnen zijn geweest. Dit hoofdstuk verklaart meteen de vier memo’s die Van der ven in deel 1 aan Piet Hein Donner heeft verstuurd en die op dat moment voor de lezer nogal geheimzinnig zijn geweest, omdat ze nauwelijks in verband konden worden gebracht met de inhoud van dat deel. Maar Van der Ven wordt nu in verband gebracht met een soort afwijking in zijn hoofd. Het andere bijzondere is de verschijning van Theo van Gogh in een droom van Leon. Van Gogh spoort hem aan alles wat hij heeft meegemaakt toch vooral in een roman op te schrijven. Dat gaat Leon ook doen. Hij was immers bezig met een roman over Van Gogh.
In het allerlaatste hoofdstuk volgens we Theo van Gogh op weg naar zijn vervolmaking in het hiernamaals. Hij heeft immers zijn daad van onbaatzuchtigheid verricht en daardoor is zijn lichaam weer geheeld. Hij mag naar de volgende fase, op zijn omafiets weliswaar. Hij passeert de Goddelijke Kale die een tijdje zijn beschermengel is geweest.
2. Verwachtingen
Het boek werd mij
aangeraden toen het net was uitgekomen
en ik ook geen boek wist om te lezen voor mijn dossier. Er werd mij verteld dat
het een spannend en goed boek was. Dit was ook wat ik verwachtte, over het plot
was mij niet veel verteld behalve dat het ging om een groep Marokkaanse
jongeren die terroristische acties in Nederland uitvoeren.
3. Motieven en thema
Enkele motieven uit VSV
zijn, onder andere:
- Slecht aflopende relaties: hiervan zijn er een hoop in VSV (Sonja-Max (de eerste keer), Leon-Jes, Moskowicz –Eva, Job-Marijke)
- Hartjeshorloge: Nathan koopt een hartjeshorloge als kado voor zijn vriendinnetje en Kichie heeft er een gekregen van zijn zoon toen hij in de gevangenis zat. Dit hartjeshorloge zorgt ervoor dat als het erop aankomt Theo zijn daad van onbaatzuchtigheid kan plegen.
- Slecht aflopende relaties: hiervan zijn er een hoop in VSV (Sonja-Max (de eerste keer), Leon-Jes, Moskowicz –Eva, Job-Marijke)
- Hartjeshorloge: Nathan koopt een hartjeshorloge als kado voor zijn vriendinnetje en Kichie heeft er een gekregen van zijn zoon toen hij in de gevangenis zat. Dit hartjeshorloge zorgt ervoor dat als het erop aankomt Theo zijn daad van onbaatzuchtigheid kan plegen.
Het thema is dat daden
van onbaatzuchtigheid voor veel goeds zorgen. In het volgende citaat wordt dit
goed weergeven:
“Eén daad van onbaatzuchtigheid
leidt tot een kettingreactie van miljoenen goede momenten.” (p389)
4. Beoordeling
a. schrijfstijl: schijfstijl
vind ik altijd moeilijk om te beoordelen, omdat het alleen opvalt als het echt
goed is of juist echt slecht. Bij VSV ligt het hiertussen en is het voor mij
moeilijk om precies aan te geven wat ik goed en slecht aan de schrijfstijl
vind. Ik vond het boek makkelijk lezen en ook spannend. In het boek worden
fictie en waarheid met elkaar vermengd en hoewel het duidelijk is dat sommige
dingen echt zijn zoals in het boek en sommige dingen duidelijk verzonnen zijn,
is het overgangsdeel tussen de twee moeilijk precies aan te wijzen voor mij.
b. inhoud:
personages: de personages zijn in het boek goed neergezet en sommige personages kon ik me ook echt in inleven (vooral Max en Theo (die eigenlijk de 2 hoofdpersonen zijn)). Er zijn wel een paar dingen die ik zelf minder vond op het punt van personages: ten eerste wordt er een beetje verwacht van de lezer dat deze de BNers die voorkomen in de boeken kent. Ik kende er een paar van naam en een enkele wist ik iets van, maar van de meeste had ik geen flauw idee wie het waren. Ten tweede vind ik het niet leuk als hoofdpersonages zich onredelijk gedragen zonder reden daarvoor en ze (vooral Sonja) doen dat zo nu en dan wel. Omdat het boek op de grens ligt tussen waarheid en fictie is het ook logisch dat dat zo is bij de personages. Op het punt van personages had ik het probleem dat ik door te weinig kennis van BNers geen flauw idee had welke personen echt bestaan (ik kwam er pas net achter dat Eva echt bestaat en ook echt een relatie heeft gehad met Moskowicz) en welke niet.
personages: de personages zijn in het boek goed neergezet en sommige personages kon ik me ook echt in inleven (vooral Max en Theo (die eigenlijk de 2 hoofdpersonen zijn)). Er zijn wel een paar dingen die ik zelf minder vond op het punt van personages: ten eerste wordt er een beetje verwacht van de lezer dat deze de BNers die voorkomen in de boeken kent. Ik kende er een paar van naam en een enkele wist ik iets van, maar van de meeste had ik geen flauw idee wie het waren. Ten tweede vind ik het niet leuk als hoofdpersonages zich onredelijk gedragen zonder reden daarvoor en ze (vooral Sonja) doen dat zo nu en dan wel. Omdat het boek op de grens ligt tussen waarheid en fictie is het ook logisch dat dat zo is bij de personages. Op het punt van personages had ik het probleem dat ik door te weinig kennis van BNers geen flauw idee had welke personen echt bestaan (ik kwam er pas net achter dat Eva echt bestaat en ook echt een relatie heeft gehad met Moskowicz) en welke niet.
Ruimte: het verhaal vind vooral plaats in
Nederland, Amsterdam om precies te zijn (enkele stukken in Amerika en sommige
flashbacks op weer andere plekken). Ook bij de ruimte had ik het gevoel te
weinig te weten van Amsterdam om alles te begrijpen (ik wist pas wat de
Stropera was ton dat verderop licht werd toegelicht) De ruimte voegt ook extra
kracht toe aan de boodschap, immers een terroristische aanslag in Amerika is
minder erg voor een Nederlander dan een in Amsterdam.
5. Eindoordeel
|
|
|
|
Hoewel ik het een leuk boek om te lezen vond en ik de
verhaallijn origineel vind, was er ook niet veel bijzonders aan het boek. Er
zijn niet veel slechte aspecten aan het boek (het is niet saai, er zijn geen
stukken die je wilt overslaan, er zijn geen twijfelachtige gebeurtenissen),
maar ook niet veel echt goede aspecten of sterke stukken (wat ik juist heel
fijn vind in boeken, van die stukjes die je 5 keer opnieuw leest). Het was
zeker geen straf om dit boek te lezen en het was zeker geen slecht boek, maar
het had niets waarmee het zichzelf verheft boven andere boeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten