Verslag Bonita Avenue

1.      
a.  Peter Buwalda, Bonita Avenue
b. Amsterdam, september 2010, elfde druk oktober 2011
c. 543 pagina’s

2.      
Psychologische Roman

3.      
Het eerste hoofdstuk begint met een vertelling van Aaron Bever (geboren in 1972 dus ongeveer 36 jaar in 2008) die in België woont en in de trein naar Brussel zit, waarin hij zijn ex-schoonmoeder Tineke Sigerius ontmoet. Het is 2008. Toen Aaron voor het eerst in het gezin van zijn vriendin Joni Sigerius kwam kennismaken, was dat niet zo’n succes. Als fotograaf op de universiteit had hij namelijk ooit een naaktfoto van haar vader Siem na afloop van een zwempartij bij een roeiwedstrijd gepubliceerd en die foto werd overal in Enschede opgehangen. Zijn schoonvader had dat niet leuk gevonden. Maar later hadden ze toch een redelijk goede band gekregen o.a. vanwege het judo. Siem was namelijk een heel goede judoka ten tijde van bekende Nederlandse grootheden als Anton Geesink en Willem Ruska en hij was door een noodlottige blessure net de Olympische Spelen misgelopen. Siem geeft Aaron één van zijn judopakken en ze vechten daarna ook nog menig oefenpartijtje uit. Maar het zal in 2000 anders uitpakken. Siem heeft een tweetal dochters over wie hij zich ontfermd heeft, maar ze zijn niet van hem. (Joni en Janis) Uit zijn eerste huwelijk heeft hij wel een zoon: Wilbert. Deze heeft een crimineel verleden: hij heeft iemand doodgeslagen met een hamer. Aaron hoort van Tineke dat Siem dood is.
Siem is de verteller van hoofdstuk 2. Hij zit in mei 2000 in China (Shanghai) Hij is een beroemd wiskundige geworden en rector van de universiteit en hij kan profiteren van de commerciële opzet van het leveren van sudoku’s. Hij heeft gehoord dat zijn zoon Wilbert vrijgekomen is uit de gevangenis. Op een receptie ziet hij iemand die veel lijkt op zijn dochter. Terug in zijn hotel kijkt hij naar een pornosite en vraagt zich af of het meisje zijn dochter Joni is. Hij twijfelt sterk, maar ze heeft een andere kleur ogen. Hij denkt aan een periode uit haar jeugd toen ze geld had opgehaald via een collecte en de biljetten uit de bus had gestolen. Ze had eerst fel ontkend, maar later toch toegegeven.
Op de Chinese televisie ziet hij opnamen van een vuurwerkramp. Maar hij kan niet verstaan waar het is. Het blijkt later zijn eigen stad Enschede te betreffen. We schrijven dus 13 mei 2000.
Joni vertelt hoofdstuk 3. Dat gaat ook weer a-chronologisch. Eerst vertelt ze over een bezoek van haar zus Janis naar Amerika, waar ze met een man Boudewijn Stol en haar zoontje Mike in Los Angeles woont. Het is geen leuk bezoek en ’s morgens zijn de gasten met de noorderzon vertrokken. Dat is in 2003 gebeurd. Het was de eerste keer dat ze na de ramp van 2000 weer bezoek kreeg uit Nederland.
Dan gaan we weer naar 2008. Joni koopt met ene Rusty een groot pand. Ze krijgt een mail van Aaron die haar gezien meent te hebben in Brussel. Dat kan niet. Aaron was haar vroegere vriend. Ze vertelt over 13 mei 2000, toen ze met hem een bruiloft in Zaltbommel bijwoonde en de ramp dus zelf had gemist. Aarons huis was wel beschadigd door het vuurwerk.
Aaron ontvangt de mail van Joni. Ze heeft het over de vuurwerkramp en de zelfmoord van Siem. Onder cover beheerden Joni en Aaron een pornosite. Joni was daarop in lingerie en andere speeltjes te zien. Ze verdienden miljoenen dollaar per jaar. Op de vuurwerkdag zijn
ze in Zaltbommel. Joni ontmoet daar Boudewijn Stol, een oudere man die voor Mc Kinsey werkt en die interesse in haar heeft. Aaron is heel jaloers.
Siem vertelt dat hij Joni en Aaron na de vuurwerkramp op zijn boerderij te logeren krijgt. Hij sluit vriendschap met Aaron en ze praten veel over judo en vechten ook met elkaar wat partijtjes. Siem heeft daarnaast een vriendinnetje dat nota bene net zo oud is als zijn dochter, Isabelle. Hij heeft namelijk zijn seksuele interesse in zijn tweede vrouw Tineke verloren. Haar figuur is niet meer aantrekkelijk. Zij heeft zich op het maken van meubels gestort. Isabelle wil niet met hem naar bed en eist dingen van Siem die hij niet kan waarmaken. Ze maakt het uit maar ze houdt hem als een “puppet on a string.” Hij moet alles stiekem doen: o.a. mailen en hij doet dat vaak ’s nachts. Daarna zoekt hij zijn seksuele heil in pornosites. Ook die waarop hij vermoedt dat het zijn dochter is. Joni zelf komt hem waarschuwen: er wordt over hem geroddeld op de universiteit waarvan hij rector magnificus is. Iedereen weet dat hij een eerstejaars studente als vriendin heeft. Siem wordt gepolst door Thom de Graaf of hij minister van Onderwijs wil worden. Ze willen zijn voorganger kwijt.
Dan komt ook het bericht binnen dat Wilbert, Siems echte zoon, vrij gekomen is en gevraagd heeft of zijn halfzusjes nog in leven zijn.
Het perspectief wisselt steeds en nu is het weer Joni die vertelt. Ze denkt terug aan de periode dat Wilbert bij hem kwam wonen in Enschede. Hij deed allemaal dingen die niet door de beugel konden en hij kwam in verzet tegen zijn vader. Joni vond dat wel interessant. Dat was na hun Amerikaanse periode. Er waren toen veel ruzies geweest tussen Wilbert en zijn vader. Hij gebruikte drugs en was seksueel actief. Hij daagde de bijlesjuffrouw van Joni uit met seksuele handelingen en die doet aangifte. Vader Siem zet Joni onder druk om tegen Wilbert te getuigen en die doet dat. Daardoor wordt Wilbert tot tien maanden jeugddetentie veroordeeld. Ze heeft meineed gepleegd door te zeggen dat Wilbert haar ook seksueel benaderd heeft. Maar nu heeft ze aangegeven dat ze met Wilbert wil praten nu hij uit de gevangenis komt. Hij heeft in zijn eerste opsluiting namelijk alleen maar slechte dingen geleerd en hij heeft later iemand doodgeslagen met een hamer. Nu is hij echter weer vrijgekomen. Aaron is echt jaloers. Hij wil niet dat ze met Wilbert praat.
(2000) Siem is weer benaderd om Minister te worden. Hij wil het huis van Aaron doorzoeken om bewijzen van de pornosite ,et Joni te vinden. Eerst vindt hij alleen maar een bon van de huur van een luxe resort. Hoe kan Joni zoveel geld hebben? Hij moet die twee een tijdje uit de buurt hebben om verder te kunnen zoeken en biedt hun een reisje naar Corsica aan. Daar zal Joni aan Aaron vertellen dat ze naar Amerika zal vertrekken. Maar ze hebben samen grote belangen. Zij was de initiatiefneemster voor de opzet van de pornosite. Aaron was een goede fotograaf en ze verdienen op die manier kapitalen. Ze hebben zelfs een luxe jacht bij elkaar “gehoereerd.”
(2008) Het blijkt dat ze na haar Mc Kinseyperiode eigenlijk op dezelfde weg is verder gegaan. Boudewijn is weer van haar af en hij heeft de zorg over hun zoontje Mike overgenomen. Joni doet iets heel onduidelijks, maar het heeft ook weer te maken met de porno-industrie. Ze produceren seksfilms. Ze ontmoet een pornosterretje Bobbi Red dat ook een filmrol in de Hollywood-scene heeft gekregen.
(2000) Siem onderzoekt opnieuw de zolder van Aaron. Hij ontdekt nu allerlei seksattributen van Joni en nu heeft hij het bewijs dat zij wel het meisje is van de pornosites die hij bezoekt. Het is een geweldige klap voor hem. Hij is een potentiële Minister van onderwijs met een moordenaar als zoon en een websitehoer als stiefdochter. Hij heeft zelf ooit betaald voor de pornofoto’s van Joni. Hij raakt even de weg kwijt, want hij kleedt zich uit en trekt het lingerieslipje van Joni aan. Op dat moment komen de twee jonge mensen thuis uit Corsica, want ze willen de wedstrijd Frankrijk-Nederland tijdens het EK-voetbal in Nederland thuis bekijken. (21 juni 2000) Siem vliegt het huis uit, naakt, wordt toch geconfronteerd met zijn dochter en loopt dwars door de pui van het huis heen. Hij bloedt en moet zich schuilhouden totdat het donker wordt. Aaron en Joni breken met daarna elkaar . Joni gaat naar de Verenigde Staten en Aaron blijft achter als een echte loser. Ook het contact met zijn judovriend Siem Sigerius wordt verbroken. Hij voelt zich betrapt door zijn dochter en in een flashback denkt hij terug aan de eerste keer dat hij betrapt werd in zijn leven. Hij leefde een saai huwelijksleven met Margriet Wijn en hij had een leuke onderbuurvrouw Tineke. Toen hij geblesseerd was voor de Olympische spelen en met een gipsbeen in bed lag, had ze hem dagelijks nagelopen. Hij was door haar en haar vader op zijn wiskundeknobbel gewezen.
Maar later was hij op een feestje bij haar blijven hangen en hij was de koffer met haar ingedoken. Margriet had even gewacht en had hem toen betrapt met Tineke. Dat was de reden voor een echtscheiding. Vanaf dat moment had Siem zich ontfermd over Joni en Janis. Wilbert was met zijn moeder Margriet mee gegaan.
Joni vertelt over haar vernieuwde contacten met Aaron. (2008) Ze mailen, maar dan hoort ze weer een tijdje niets. Aaron was destijds jaloers geweest op Wilbert. Ze doet dan aan de lezer verslag van haar ontmoeting met Wilbert. Hij zit in een opvangtehuis in Amsterdam en zit aan de grond, gebruikt drugs. Ze biecht hem op dat ze van haar vader getuige moest zijn in de rechtszaak tegen hem. Ze vertelt ook dat hij haar nooit echt heeft verkracht. Alle initiatief was immers van haar uit gegaan.
Hij had na zijn jeugddetentie wraak gezocht en had Joni willen vermoorden, maar door een toevalligheid was dat niet doorgegaan. In de gevangenis had hij alleen maar slechte dingen geleerd. Hij vraagt aan Joni of ze rijk is. Joni beaamt het, maar vertelt Wilbert dat haar vader haar pornoactiviteit heeft ontdekt. Ze vertrekt daarom naar Amerika.
Siem wordt in oktober 2000 Minister van onderwijs. Zijn omgeving is gescreend (o.a. Aaron) Die vertelt aan de Inlichtingendienst dat Siem altijd een vader voor hem geweest is en dat Siem nauwelijks contact met Wilbert heeft
Die is echter amper beëdigd of hij ontvangt sms’jes met een vervelende inhoud.. Ze gaan over de pornosite van Joni en hij vermoedt dat Wilbert wraak wil nemen voor het verleden. Hij ontvangt later een brief met een dildo erin met de opdracht 100.000 gulden op het strand in Scheveningen te begraven. Tineke voor wie hij alles verborgen heeft gehouden, komt nu ook met vragen. Wat is er aan de hand? Dan vertelt Siem haar alles van de pornosite van Joni. Ze weten nog niet goed wat ze ermee aan moeten.
(2008 )Joni doet een pornoact in een film met Bobbi. Ze hoort van Boudewijn Stol dat Aaron gebeld heeft naar Mike en dat hij contact met Joni wil. Ze weet niet of ze dat wel gaat doen.
(2000) Siem haalt 100.000 gulden op bij de bank, maar hij begraaft het geld nog niet. Hij wil afwachten wie er komt, maar hij ziet niemand komen opdagen. Dan brengt hij het geld terug naar de bank. Zijn vrouw is met Janis al op wintersport en hij zal hen nareizen. Hij gaat eerst terug naar Enschede. Wanneer hij naakt in de badkamer staat, hoort hij wat en dan komt Wilbert binnen. Hij heeft een dorsvlegel bij hem en komt wraak nemen. Hij weet Siem flink te verwonden, maar die herstelt zich knap . Hij is niet voor niets judoka geweest en hij overstrekt de elleboog van Wilbert, waardoor die gilt van de pijn van de gebroken elleboog en vlucht. Later blijkt dat hij een flinke hoeveelheid rum genuttigd heeft. Siem wil vertrekken naar Frankrijk voor zijn wintersportvakantie.
(2000) Joni heeft half december Aaron gebeld. Hij zit psychisch in de problemen. Ze wil met de kerst naar Enschede komen en heeft tickets geboekt (21 december.) Op Schiphol wordt ze opgevangen door Boudewijn die wel wat in haar ziet en de laatste maanden met haar heeft gemaild. Joni koop wat presentjes voor Aaron. Maar als ze bij hem komt, ziet ze dat hij aan de rand van de waanzin zit. Hij heeft een psychose . Zijn huis is vervuild: hij heeft een half jaar niets aan zichzelf en zijn huis gedaan. Joni beseft dat hij moet worden opgenomen. Ze zet hem af in een kliniek. Zelf heeft ze ook een probleem: ze is namelijk zwanger …. van Aaron. Op Corsica hadden ze enkele keren onbeschermd gevrijd. Aaron weet het niet, alleen Boudewijn heeft ze het verteld. Die is zelf onvruchtbaar en hij haalt Joni over geen abortus te plegen. Later trouwt hij dus met haar. Mike is dus de zoon van Aaron.
Joni is naar Europa gekomen om het jacht van 1,5 miljoen dollar aan een Amerikaan te verkopen. Onderweg naar Val d’Isere in Zuid-Frankrijk krijgt ze een migraineaanval en ze gaat dan eerst naar het luxe jacht waar ze medicijnen weet te liggen. Wanneer ze op het schip komt, doet ze een verschrikkelijke ontdekking. Haar vader heeft zich op het jacht opgehangen: vliegen bedekken zijn lichaam.
(2000) In het laatste hoofdstuk is Siem de personale verteller. Ook hij is op weg naar Frankrijk. Hij gaat op skivakantie. Maar hij rijdt de snelweg af en gaat naar de Belgische Ardennen. Hij heeft iets te verstoppen en dan wordt het verhaal nog luguberder.
Hij vertelt in een flashback dat Wilbert met zijn dronken kop de sneeuw was ingevlucht. Hij had hem liggend in de sneeuw gevonden maar hij ademde nog wel. Maar het was heel koud en Wilbert had veel gedronken. Na een paar uur was hij doodgevroren. Wat moest Siem met het lijk doen? De politie zou hem snel op het spoor zijn. Hij besluit zich van het lijk te ontdoen. Met behulp van de zaagmachine van Tineke (die immers meubels maakte) snijdt hij het lichaam van Wilbert in stukken. Ook hakt hij er met de bijl op los. Hij doet de stukken van het lichaam in een tentzak en een rugzak en dropt de ledematen in een bos in de Ardennen. Daarna vertrekt hij naar Zuid-Frankrijk om het jacht van Joni op te zoeken. De rest is aan de lezer bekend.

Mijn Mening:

Ik vind Bonita Avenue een zeer goed boek, er waren dingen die ik niet goed vond, of niet leuk, maar uiteindelijk vind ik het nog steeds een goed boek. Ik vond dat het psychologische deel van het verhaal heel sterk was, alle gedachten werden duidelijk uitgelegd en beschreven, hierdoor kun je je beter inleven wat ik heel belangrijk vind in een verhaal. Er zijn toch wel een paar dingen waar ik me niet in kan inleven: Waarom doodde Wilbert Joni niet op dat fietspad? (dat had ik gedaan als ik een gestoorde crimineel was) Of waarom trok Siem dat slipje aan op die zolderkamer? (Deze vraag werd ook aan Peter Buwalda gesteld bij zijn praatje op school en ik vond eerlijk gezegd dat hij er zelf ook niet zo een goed antwoord op had). Wat ik ook goed vind aan het boek, is dat mensen slechte beslissingen maken. Omdat het boek niet erg goed afloopt, kun je zelf denken van: ‘dat had ik niet fout gedaan en dan was dit mijn niet overkomen’, dat vind ik altijd wel fijn. Om dezelfde reden vindt ik het fijn dat die slechte afloop alleen maar komt, doordat een hoeveelheid rampen, die onrealistisch groot is, dan denk  je ook dat het jou nooit zou overkomen. Het boek zet erg aan tot denken, wat ik ook leuk vind aan boeken. Ook heb ik respect voor Buwalda dat hij met al die flashbacks nog steeds een begrijpelijk (het zij moeilijk) en tot op het laatste (een na laatste eigenlijk) hoofdstuk een enorme spanning er in houdt. Je wil constant weten hoe het verder gaat. Het lijkt mij erg moeilijk om een verhaal in zo een ingewikkelde constructie te schrijven en dat het dan ook nog geheel klopt.  Ik heb ook respect voor de meestal heel mooie beeldspraak die in het boek zit, meerdermalen was ik hiervan echt onder de indruk. Ook het absurde, ongemakkelijke van de situatie waarin Siem zich bevindt vind ik goed beschreven. Ik vind dat de beschrijvingen van de (deels) verknipte gedachten van de hoofdpersonen zowel afschuwelijk als interessant zijn. Ik vind echter ook een paar dingen minder aan het boek. Zo kom je niet te weten hoe het verder gaat met Aaron, Joni, Mike (en de andere personen in Amerika), wat ik heel jammer vind, omdat ik denk dat de confrontatie tussen Joni, Aaron en Aaron’s kind, waar hij niets van weet, heel interessant is. Ook denk ik dat een paar beslissingen die mensen nemen in het boek, nogal kwaadaardig ironisch zijn.  Siem’s zelfdoding bijvoorbeeld,  omdat hij niet weet dat als hij dat niet had gedaan en vervolgens open kaart had gespeeld in de Alpen, alles goed was gekomen.  Het feit dat ik de meeste gebeurtenissen zielig vond, betekent al dat ik me goed kan inleven en dat betekend weer dat het boek goed is geschreven. Ook vind ik het mooi dat je op het ene moment bijvoorbeeld Joni een trut vindt en op het andere weer erg met haar meeleeft.